,, Nic nie rani tak jak miłość ''' Paige toon

 Polecam do przeczytania kolejną powieść o miłości, tym razem nietuzinkową, bo pełną refleksji i emocji, którą czyta się jednym tchem ,dzięki interesującej fabule i ciekawej kreacji bohaterów.

Główną bohaterką powieści jest Wren, którą poznajemy w chwili, gdy jej partner ją porzuca, bo zakochał się w innej. Dziewczyna pragnie o nim zapomnieć i dlatego udaje się do Indiany, gdzie przebywa jej ojciec wraz z nową żoną i przyrodnią siostrą. Wren udaje się tylko częściowo zaleczyć rany po porzuceniu przez narzeczonego. Nie czuje się dobrze w domu macochy i pragnie bliskości ojca, której ten jej nie zapewnia. Jednak poznaje Andersa, który ją oczarowuje i w pewnym sensie pomaga leczyć zranione serce. Wren coraz bardziej zakochuje się w Andersie, ale ten trzyma ją na dystans, gdyż zmaga się z demonami przeszłości związanym8i z wypadkiem jego żony.

Czy tym dwojgu zranionym miłością uda się odnaleźć wspólne szczęście ? Na ich drodze stają wierność i honor, które tak ceni sobie Anders. Czy okoliczności i ludzie dopomogą zawiązaniu ich miłości ? Czy uda im się uleczyć zranione serca ? Te pytania towarzyszą czytelnikom podczas lektury tej niesamowitej książki, która zawiera zaskakujące zakończenie. 

Oprócz ciekawej fabuły są w tej książce interesujące opisy przyrody Indiany, której plantacje kukurydzy i owoców wprowadzają w zdumienie.

Również postaci poboczne : brat Andersa i przyrodnia siostra Wren dostarczają powieści niezłą dawkę humoru i wplatają się dynamicznie w całą fabułę utworu.

Narracja w większości tekstu prowadzona jest z perspektywy Wren. To jej odczucia i emocje przeważają w całości powieści. Jest jednak fragment, w którym narratorem staje się Anders i dzięki temu poznajemy motywy jego pozornej oziębłości w stosunku do Wren oraz szlachetny charakter tego bohatera.

Polecam tę ksiąśżkę ze względu na zaprezentowaną historię dojrzałej miłości, ciekawą fabułę i dawkę emocji, która towarz6yszy lekturze powieści.

                                                                                                                 Aleksandra Sobkiewicz

Lekcje życia dla kobiet.

 Przeczytałam z zainteresowaniem debiutancką powieść Bonnie Garmus ,, Lekcje chemii '' i muszę stwierdzić, że jest ona oryginalna z bardzo wielu powodów. Po pierwsze dzięki ujęciu problematyki dyskryminowania kobiet przez mężczyzn. Akcja powieści rozgrywa się w latach 50 i 60 XX wieku, kiedy w świadomości mężczyzn trudno było doszukać się zgody na równe z nimi prawa kobiet.

Po drugie sama bohaterka - Elizabeth Zott, mieszkanka miasta Commons w południowej Kalifornii jest uosobieniem silnej kobiety, która walczy o swoje prawa i nie daje się stłamsić płci męskiej. Jej losy wzruszają i skłaniają do refleksji. Elizabeth jest bardzo mądra i ambitna, pragnie nawet zostać naukowcem, ale na swojej drodze napotyka przeszkody. Najpierw jej promotor na studiach dokonuje na niej napaści na tle seksualnym i obwinia ją o wszystko przez co zamyka jej drogę na studia doktoranckie. Następnie zostaje ona zdegradowana na stanowisko technika laboratoryjnego i jest lekceważona w pracy. W koncu zostaje zwolniona przez zazdrosnego o jej wiedzę szefa. W międzyczasie bohaterka zakochuje się z wzajemnością w Calvinie Evansie, sławnym Chemiku. Niestety Calvin ginie tragicznie, a Elizabeth zostaje prawie sama. Ponadto jest w ciąży i bez środków do życia. Jest z nią bardzo mądry pies Szósta Trzydzieści, który pozwala jej przetrwać trudności związane z narodzinami córki. Później przez przypadek  zostaje zatrudniona do prowadzenia programu kulinarnego,, Kolacja o szóstej '' Od samego początku występowania Elizabeth pragnie wyrażać w nim siebie i uczyć kobiety jak mają zmienić swój status. Do samego gotowania bohaterka podchodziła naukowo i w toku programu przemycała ważne treści dla kobiet.

Czy Elizabeth odniesie sukces ?

Co stanie się z jej córką Mad ?

Między innymi te pytania towarzyszą nam podczas czytania książki, której lektura, dzięki sugestywnie zarysowanym postaciom wzbudza cały czas ciekawość. Ponadto w treści utworu zawarte są pewne prawdy na temat położenia kobiet w ówczesnych czasach i jest też dużo mądrych refleksji na temat życia. Całość czyta się szybko, gdyż książka zawiera intrygującą fabułę przetykaną scenami humorystycznymi. Zachęcam do lektury.

                                                                                       Aleksandra Sobkiewicz

 

Życie na bogato. Ewelina Ślotała ,,Żony Konstancina ''

 Większość ludzi marzy o tym, by stać się bardzo bogatym i nie troszczyć się o to, czy uda się przeżyć za pensję do pierwszego. Pragnienie bycia milionerem dotyczy może węższego kręgu ludzi, ale też się zdarza. Jak wygląda życie ludzi bardzo bogatych możemy się dowiedzieć po przeczytaniu książki Eweliny Ślotały ,, Żony Konstancina '' i sądzę, że po jej poznaniu odechce się ludziom marzyć o życiu w pełnym luksusie, gdyż autorka subtelnie demaskuje ciemne strony zmanierowanych przez pieniądz ludzi. Pani Świtała w bardzo realistyczny sposób przedstawia codzienność bogaczy i uświadamia, że ich powierzchowny blichtr w sposobie bycia i zachowania  nie odpowiada wartościom wewnętrznym , które skrywają pod maską pozorów. Chciałoby się powiedzieć, że nadmiar pieniędzy psuje relacje międzyludzkie i pozbawia człowieka podstawowych zasad moralnych.

Książka pisana jest dwutorowo. Z jednej strony poznajemy z wplecionych w tekst komentarzy arkana struktury społecznej bogaczy. Z drugiej strony przedstawiona jest historia studentki prawa, która z powodu pragnienia życia w luksusie   początkowo            związała się z prawnikiem Adamem, a później poślubiła Julia i dostała się do środowiska ludzi bogatych.

Czy Bella wytrwa w związku, w którym panuje przemoc i dostosuje się do zasad życia żon Konstancina ?

W książce poruszony jest też problem zdrad i znęcania się mężów nad żonami, który jest tak powszechny, że przyjął się w tej społeczności jako coś  oczywistego. Swoisty podział ról w związku jest też osobliwy, bo żona powinna być reprezentatywna i nie ingerować w sprawy służbowe, a nawet prywatne swojego męża. Stąd też żona przeważnie wiedzie samotne życie w złotej klatce i uzależnia się z powodu samotności od używek, zakupów i fitnessu, a nawet od zabiegów chirurgii estetycznej, by sprostać wymaganiom swojego pana.

Książkę czyta się z zaciekawieniem, a nawet ze zdziwieniem, gdyż demaskuje ona życie ludzi z pierwszych stron gazet i odsłania ich prawdziwe oblicze.

                                                                                   Aleksandra Sobkiewicz

Tragiczna miłość.

 Miłość - jedno z najważniejszych uczuć-ma swoje różne oblicza. Może być miłość rodzicielska, między kobietą i mężczyzną i wiele innych. W powieści Any Johns,, Kobieta w białym kimonie '' poznajemy wiele rodzajów miłości, ale są one napiętnowane cierpieniem.

Przedstawioną w powieści historię uczuć możemy odczytać z dwóch perspektyw: Naoko i Tori Kovać, gdyż powieść toczy się dwutorowo odkrywając przed nami dawne dzieje młodziutkiej Japonki i współczesne życie dziennikarki. Te dwie kobiety z różnych perspektyw prezentują tego samego człowieka, ojca Tori, który przed córką skrywał tajemnicę związaną z Japonią , o czym świadczy jego list, który  zaciekawił córkę i zmusił do samotnych poszukiwań prawdy o przeszłości ojca.

Czy Tori odnajdzie swoją tajemniczą siostrę?

Czy prawda o przeszłości ojca nie przytłoczy Tori ?

Tego dowiecie się po przeczytaniu tej niezwykłej opowieści o miłości, która napotkała na swej drodze różne przeszkody, a mimo to przetrwała w pamięci obojga kochanków.

Ana Johns nie tylko oddaje prawdę o związku Amerykanina z Japonką, ale też przedstawia bariery kulturowe, które stanęły na przeszkodzie ich uczucia. Z precyzją też oddaje specyficzne cechy kultury japońskiej, w której tak ważna jest kultywowana tradycja.

Powieść odbiera się emocjonalnie, gdyż miejscami dzieje dwóch narratorek są tragiczne. Niemniej cała powieść dostarcza szeregu wrażeń i warto zanurzyć się w tę historię pełną egzotyki i podążyć za sprawnie biegnącym piórem autorki, której powieść wzrusza aż do łez.

                                                                                         Aleksandra Sobkiewicz

Opowieść o prawdziwej przyjaźni.

 Przyjaźń odgrywa ważną rolę w życiu człowieka. Można jej doświadczyć w różnych etapach życia i najważniejsze, żeby była ona szczera. O tym ważnym uczuciu, które nie zawsze bywa prawdziwe opowiada Valerie Perrin w powieści ,, Cudowne lata ''. Bohaterami jej jest trójka przyjaciół : Nina, Adrien i Etienne. Poznajemy jednocześnie ich młodość, okres dorastania i życie dojrzałe, gdyż fabuła utworu snuje się na kilku płaszczyznach czasowych. Ramy czasowe utworu to rok 1986, w którym młodzi chodzą do tej samej klasy szkoły podstawowej i 2017, kiedy na dnie jeziora zostaje znaleziony wrak samochodu. Oczywiście poznajemy też korzenie przyjaciół i ich późniejsze relacje, które z czasem stały się luźniejsze. Najciekawsze jednak  są   ich młodość i okres dorastania, w którym kształtowała się ich przyjaźń oparta na prawdziwej więzi i szczerości. 

Czytając powieść odczuwa się tęsknotę do lat beztroskiej młodości, a może nawet żal, że nie było nam dane doświadczyć oddania przyjaciół, którzy byliby powiernikami tajemnic i w każdej chwili pomagali zrozumieć świat dorosłych.

,, Cudowne lata '' to powieść, którą odbiera się emocjonalnie, dzięki wielu szczegółom i znakomitej prezentacji życia wewnętrznego bohaterów.

Powieść opowiada o procesie dorastania i próbowania wszystkiego, co jest zarezerwowane dla świata dorosłych.

Jeżeli szukacie książki , dzięki której odczujecie całą gamę uczuć, to ,, Cudowne lata '' są właśnie taką pozycją.

Jest to powieść o wielkiej przyjaźni, która połączyła trójkę dzieci i trwała mimo problemów i życiowych przeciwności losu.

Co się wydarzyło tamtego jednego lata, że każde z trojga przyjaciół poszło własną drogą ? Co wydarzyło się w grudniu, wiele lat później, że spotkali się ponownie ?

Na te pytania znajdziecie odpowiedź w treści książki, która w cudowny sposób prezentuje nam niełatwy okres dojrzewania i przyspieszonej dorosłości.

Zachęcam do przeczytania tej powieści o przyjaźni i przeciwnościach losu, a także o czasie , który upływająśc przynosi zmiany w relacjach i nie tylko.  

                                                                                             Aleksandra Sobkiewicz

,,Wszystko jest możliwe '' Katarzyna Janus.

 Gdy przychodzą sytuacje trudne, doświadczamy czegoś przykrego trudno nam uwierzyć, że jesteśmy w stanie pokonać panujące wokół zło. Katarzyna Janus jednak w książce ,, Wszystko jest możliwe '' przekonuje nas, że mamy w sobie moc, by zmienić otaczającą nas rzeczywistość i poczuć się lepiej. Główną bohaterką powieści jest Alicja Sadowska, która pracowała w szpitalu jako chirurg, ale ze względu na pomówienia kochanka Janusza Maciejewskiego została skazana na 2 lata zawieszenia wykonywania zawodu. Fałszywe zeznania współpracowników Janusza, który ich zaszantażował spowodowały, że niewinnie oskarżona o błąd lekarski Alicja załamała się i wyjechała na wieś w Karkonosze, by zarabiać w restauracji na życie, bo koszty sądowe zmusiły ją do sprzedaży domu. Tam w wynajętym mieszkaniu postanowiła zacząć życie od nowa. 

Niespodziewanie w jej życiu pojawiają się dwaj mężczyźni, którzy zainteresowani są jej osobą. Po romansie z żonatym Januszem Alicja nie jest jeszcze gotowa na związek. Podobają jej się obaj mężczyźni, nie wie dokładnie , który bardziej i nie jest na razie gotowa, aby zaufać któremuś. Los chciał, że jeden z nich lubiący wspinaczkę - Kostek ulega wypadkowi. W tym samym czasie bohaterka przekonuje się do Teodora Adamczewskiego. Sytuacja się komplikuje, bo Alicja nie jest w stanie powiedzieć Kostkowi, że tylko go lubi ze względu na jego stan zdrowia , a Teodor , do którego naprawdę coś poczuła usuwa się w cień. Po jakimś czasie Ala i Teo odkrywają przed sobą przeszłość, to ich zbliża i nawet Adamczewski pomaga jej przy współpracy z ojcem odzyskać swoje dobre imię.

Czy Ala wybierze właściwie i znajdzie szczęście u boku któregoś z bohaterów ?

Czy bohaterka odzyska moc, by zaufać i zbudować swoje szczęście ?

Książka jest bardzo optymistyczna, pełna wiary w ludzką życzliwość i siłę wewnętrzną, która drzemie w człowieku.

Zachęcam do przeczytania  tej napisanej w sposób interesujący historii, która wzmacnia i dodaje wiary w siebie.

                                                                                 Aleksandra Sobkiewicz

,, Jestem twoją córką '' Anna Karpińska

 Nagła śmierć bliskich przytłacza i wzbudza różnorakie emocje. Tak było w rodzinie Sambora Jaremy, który odszedł niespodziewanie i pozostawił po sobie testament, w którym jedną ze spadkobierczyń okazała się tajemnicza Dobrosława, druga córka, o której istnieniu rodzina nie miała pojęcia. Ten zapis zmotywował troje rodzeństwa : Weronikę, Krzesimira i Jędrzeja do wszczęcia poszukiwań nieznanej im siostry. Wkrótce okazało się, że nie tylko ojciec, ale także matka mieli romans podczas wyjazdu Sambora do Paryża. Los chciał, że Weronika i Dobrosława urodziły się tego samego dnia, ale kto był ojcem jednej i drugiej kobiety trzeba było ustalić w toku odkrywania rodzinnych tajemnic.

Czy testy DNA pomogą kobietom  znaleźć prawdziwych ojców ?

Czy Weronika i Dobrosława pogodzą się ze swym losem ?

Książka ma wartką akcję i czyta się ją z zainteresowaniem. Odbiera się ją emocjonalnie, gdyż poruszane w niej problemy rodzinne wywołują całą gamę uczuć. Niejednokrotnie się wzruszamy, gdy bohaterki popadają w kłopoty  i natrafiają na sytuacje bez wyjścia. Niekiedy odczuwamy żal, że nie udało  im się porozmawiać z biologicznymi ojcami i dopiero po latach odkryły swoje prawdziwe pochodzenie. W książce podkreśla się siłę rodziny, w której więzy nie są w stanie zerwać tajemnice z przeszłości.

                                                                                           Aleksandra Sobkiewicz