Symfonia emocji dzięki lekturze książki ,,Ósme życie '' Nino Haratischwili.

 Piszę ponownie o powieściach Nino Haratischwili, gdyż jestem zauroczona jej stylem prezentowania historii. Teraz przedstawiam swoje przemyślenia po przeczytaniu dwutomowej powieści ,,Ósme życie ''.

Sam początek pierwszego tomu ma charakter magiczny. Jest w nim zapowiedź prezentacji dziejów gruzińskiego rodu na przestrzeni kilkudziesięciu lat- początek XX w.do początku XXI w., tj. od pierwszej wojny światowej, przez rewolucję październikową i drugą wojnę światową do początku XXI w. Cały utwór ma charakter apostroficzny, gdyż skierowany jest do Brilki -potomkini rodu i w  toku narracji są odwołania do tej postaci , jakby cała opowieść była snuta dla niej na żywo. Autorka gra na naszych emocjach odzwierciedlając różnorodne uczucia bohaterów od gniewu i nienawiści po miłość  oraz namiętność. Przeżycia postaci umieszczone są w kontekstach  historycznych, z których odczytuje się nieraz przerażającą prawdę o przeszłości.

Niezwykle sugestywnie i ciekawie przedstawiona jest w utworze Gruzja z jej historią , przyrodą i krajobrazami. Nie tylko poznajemy tradycję i kulturę gruzińską, lecz także uzupełniamy utrwalony stereotyp Gruzina i jego kraju o nowe elementy. Gruzini znani są z pysznego jedzenia, wina , tańców i śpiewów, ciepłem. W powieści obok takich skojarzeń z tym miejscem , jak Stalin, który był Gruzinem oraz gór Kaukaz, pojawia się mroźna zima i śnieg oraz czekolada, której wytwórcą był założyciel rodu. Jak wspomniałam jest w tej powieści odrobina niezwykłości, która przypisana jest właściwościom czekolady produkowanej wg tajemniczej receptury.

W całej powieści doskonale zostały oddane sylwetki bohaterów, wśród których dominującą rolę  odgrywają kobiety. To im narrator poświęca więcej uwagi, kreśląc ich prawdziwy i pełny charakter. Losy tych matek, żon i kochanek miejscami są dramatyczne i niezwykłe a przez to prawdziwe i z uwagą śledzi się ich koleje życia.

Polecam wszystkim tę pasjonującą powieść napisaną pięknym językiem, trzymającą w napięciu i wpływającą na nasze przeżycia, których skala roztacza się od empatii poprzez podziw, a niekiedy nawet wzruszenie do łez.

Czekam na kolejne publikacje Nino Haratischwili, której doskonała proza potrafi zagrać na emocjach każdego, a prezentowane  w utworach fakty historyczne na zawsze  pozostają w pamięci.

                                                                                Aleksandra Sobkiewicz.

Biografia Coco Chanel.

 Postać Coco jest dla mnie niezwykle interesująca nie  tylko ze względu na skojarzenia z gustowną modą i perfumami, lecz także  na osobowość pełną temperamentu i wrażliwości. Dlatego sięgnęłam po książkę  Michelle Mary ,, Mademoiselle Coco. Miłość zaklęta w zapachu ''. W porównaniu z wcześniejszymi tekstami, które czytałam o Coco ta książka wydaje się niezwykła. W barwny sposób oddaje ona klimat francuskiej bohemy i sugestywnie kreśli obraz kobiety wyzwolonej. Coco, a właściwie Gabrielle była kobietą niezwykłą. Po  tragicznej śmierci Boya - jej wielkiej miłości, tworzy na jego cześć zniewalające perfumy, które cieszą się sławą do tej pory. Później otacza  się gronem wielu wielbicieli i kochanków, ale z żadnym nie związała się węzłem małżeńskim. Wśród nich byli  m. in. młodszy od niej o  8 lat wielki  książę  Dymitr Pawłowicz Romanow oraz utalentowany malarz Picasso. Chyba jej skomplikowany, buntowniczy charakter  nie pozwolił na to, aby ustabilizować swoje życie poprzez związek z kimś na stałe. A może miłość do Boya była tą pierwszą prawdziwą, która miała trwać przez całe życie i została brutalnie zniszczona przez wypadek losowy. Może Coco była tak zapatrzona w obiekt swoich uczuć, że nawet po jego śmierci nie przestała go kochać i nikt nie zdołał zatrzeć gorących wspomnień na temat jej życia z Boyem. Może po wypadku kochanka, którego odejście Coco bardzo przeżyła, Gabrielle zwątpiła w istnienie prawdziwej miłości i nie potrafiła pokochać kogoś tak mocno i żarliwie ,jak Boya.  Może dowodem  na moc tego uczucia jest przepiękny zapach Chanel No 5.

Jest wiele znaków zapytania odnośnie prawdziwego życia Coco . Do końca pozostanie ona tajemniczą,  niezmiernie wrażliwą i w pełni kobiecą postacią. Niejednoznaczność i liczne luki w  biografii  kreatorki mody wynikają z legend   i  mitów, które istnieją na  jej temat. Wiele z nich Coco sama stworzyła, by lansować swoje perfumy i stroje oraz styl  bycia. Pisze o tym sama autorka biografii , której dzieło czyta się jednym tchem. 

Zachęcam jeszcze raz do zapoznania się z tą książką, gdyż spośród licznych tekstów i filmów powstałych na temat Mademoiselle Coco ta, która wyszła spod pióra  Michelle Marly wydaje się najciekawsza.

 

Aleksandra Sobkiewicz

Czego nie zawierają podręczniki historii ? ,, Kotka i Generał " Nino Haratischwili

 Zainteresowałam się książką Nino Haratischwili ,, Kotka i Generał " ze względu na jeden z głównych tematów poruszonych w tym utworze , mianowicie I wojna czeczeńska. Trwała ona od grudnia 1994 do końca sierpnia 1996.  W Polsce niewiele się mówi o tym , a w podręcznikach historii nie ma o tym  nawet wzmianki. Zresztą zapisany suchy fakt i tak nie oddałby i tak ogromu tragizmu, który dotknął Czeczenów. Teraz Czeczenia jest republiką i wchodzi w skład Federacji Rosyjskiej. Okrucieństwo, którego doznali  mieszkańcy Czeczenii poznajemy na przykładzie losów młodziutkiej Nury, która została brutalnie zgwałcona i zamordowana przez Rosjan. Tytułowy Generał, czyli Aleksander Orłow miał swój udział w tej okrutnej zbrodni i po latach próbuje w jakiś sposób zagłuszyć wyrzuty sumienia. Zmusza go do tego jego własna córka Ada, której śmierć jeszcze bardziej zmobilizowała go do dania świadectwa prawdzie i odkupienia swoich win. Czy Orłow  dozna oczyszczenia ? Czy tytułowa Kotka pomoże zrealizować mu jego wielki plan ?

Kotka to z kolei gruzińska aktorka, której pseudonim pochodzi od dawnych dziecięcych umiejętności wspinania się na drzewa. Sądzę, że pod tym pseudonimem kryje się drugie bardziej trafne znaczenie - długowieczność. Kotka żyjąc na emigracji w  Niemczech robi karierę, ale los sprawia , że traci dużo pieniędzy na potrzeby rodziny i  to  m. in. zmusza ją do zawarcia układu  z generałem . Czy wytrwa, czy zdoła całkowicie wcielić się w rolę zmarłej Nury, do której  jest bardzo podobna fizycznie  ?

 Jest jeszcze jedna ważna postać w tym układzie Kotka - Generał, mianowicie Onno, który gwarantuje czystość  relacji . Ponadto był on uczuciowo związany ze zmarłą córką Generała i ma zamiar napisać jego biografię. 

Fabuła utworu jest  zajmująca, dzięki konfliktom interesów występujących miedzy trzema osobami, tj. Generałem, Kotką i Onno. Ponadto całość  urzeka pięknymi  opisami nie tylko przyrody, lecz także postaci, sytuacji emigrantów i przeżyć bohaterów. Język powieści jest utkany poetyckimi środkami wyrazu, które sugestywnie oddają nietypowy charakter dzieła.

Zachęcam do przeczytania tej niezwykłej książki, która nie tylko przekazuje prawdę historyczną, ale też dobitnie  określa wielowymiarowe skutki wojny, która nie powinna się nigdy wydarzyć.

                                                                                                         Aleksandra Sobkiewicz